سپاسگزاری یا سپاسگذاری

ین روزها یکی از اشتباهات بسیار رایج نزد فارسی زبانان، کار برد دو فعل «گذاشتن» و «گزاردن» به جای یکدیگر است،
به ویژه در نوشتن ترکیبات آن ها، مانند; قانون گذار، بنیادگذار، نمازگزار، خدمت گزار و مانند آن ها.
نخست باید دانست که نوشتن این دو فعل به صورت «گزاشتن» و «گذاردن» نادرست است و درست آن ها همان «گذاشتن» و «گزاردن» است.
«گذاشتن» دارای یک معنی حقیقی و یک معنی مجازی است:
- گذاشتن در معنی حقیقی به معنی قرار دادن چیزی به طور عینی و مشهود در جایی است. مانند: او کتاب را در قفسه گذاشت.
- گذاشتن در معنی مجازی به معنی پی انداختن، وضع کردن و بنیاد نهادن چیزی است.
مانند: قانون گذار که قانون را وضع می کند، یا بنیاد گذار که چیزی را تاسیس می کند، و یا نام گذاری که وضع کردن نام برای چیزی است.
«گزاردن» نیز دارای دو معنی کلی است:
- به معنای به جا آوردن، ادا کردن، انجام دادن.
مانند: نماز گزاردن، یعنی «ادا کردن نماز»، یا وام گزاردن یعنی «ادا کردن وام»، بنابراین «وام گزار» درست است نه «وام گذار.»
به همین ترتیب باید نوشت:
حج گزار، خراج گزار، سپاس گزار، شکرگزار، خدمت گزار، حق گزار، پاسخ گزار، مدح گزار، پیغام گزار، گله گزاری، خبرگزاری، کارگزار(انجام دهنده کار)، پیغام گزار(کسی که پیغام را بازگو می کند یا پیغام را می آورد)و.... منبع : http://yaremehraban11.blogfa.com

منبع من